Rodzaje i charakterystyka tynków na zewnątrz

Zastosowanie tynków na zewnątrz:

Rodzaje tynków cienkowarstwowych ze wzglęgu na rodzaj spoiwa:

Kluczowe właściwości i cechy tynków na zewnątrz budynków:

Parametry podstawowe:

– Przyczepność do podłoża – podstawowy parametr dotyczący zapewnienia odpowiedniej przyczepności wyprawy tynkarskiej do podłoża (wg normy EN 1542), przyczepność tynku do podłoża powinna wynosić co najmniej 0,3 MPa. 

– Absorpcja wody – parametr szczególnie istotny z punktu widzenia odpowiedniej odporności na działanie opadów atmosferycznych i proces kondensacji wilgoci na elewacji, oznaczany w trzech kategoriach W1, W2 i W3 (wg normy EN 1062-3) gdzie kat. W3 jest najlepsza ponieważ oznacza niską absorpcję wody, kat. W2 oznacza średnią absorpcję, natomiast kat. W1 wysoką absorpcję wody     

– Przepuszczalność pary wodnej – parametr ważny w przypadku systemów ociepleń na bazie wełny mineralnej oraz tynków stosowanych bezpośrednio na mur /układ jednowarstwowy/ lub na ściany trójwarstwowe, oznaczany w 3 kategoriach V1, V2 i V3 (wg normy EN ISO 7783-2) gdzie kat. V1 jest najlepsza ponieważ oznacza wysoką paroprzepuszczalność, kat. V2 oznacza średnią paroprzepuszczalność, natomiast kat. V1 niską paroprzepuszczalność;    

– Reakcja na ogień – parametr istotny w przypadku konieczności zapewnienia podwyższonej ochrony  przeciwpożarowej całości lub fragmentu elewacji budynku, oznaczany (wg EN 13501-1) postaci Euroklasy od A1 do F, najwyższą ochronę przed ogniem zapewniają tynki w klasie A1 lub A2,s1-d0 sklasyfikowane jako niepalne;

– Przewodność cieplna – wartość wsp. przewodzenia ciepła ʎ deklarowana w formie wartości tabelarycznej wg normy EN 1745, w przypadku tynków cienkowarstwowych mająca niewielki wpływ na izolacyjność cieplną całej przegrody budowlanej.   

Wskazówka: Parametry techniczne tynków na zewnątrz budynków można znaleźć w Deklaracji Właściwości Użytkowych wyrobu.

Parametry i cechy dodatkowe:

– Odporność na uderzenia mechaniczne /tzw. udarność/ – parametr oznaczany dla tynków stosowanych w systemach ociepleń dla całej warstwy wierzchniej systemu ociepleń (którą stanowi wyprawa tynkarska razem z warstwą zbrojoną), najwyższą odporność maja układy kategorii I, średnią w kategorii II, zaś najsłabszą w kategorii III. Kluczowe znaczenie dla odporności na uderzenie warstwy wierzchniej ma gramatura (waga powierzchniowa) i ilość zastosowanych warstw siatki zbrojącej zatopionej w warstwie zbrojonej. 

– Odporność na porost glonów i grzybów – istotna cecha użytkowa tynku zależna od zastosowania specjalnych, aktywnych biocydów powłokowych które są stopniowo uwalniane (w wyniku specjalnego procesu mikrokapsulacji) na powierzchnię wyprawy tynkarskiej, tworząc ochronny film zabezpieczający przed rozwojem glonów i grzybów. W przypadku występowania szczególnie niekorzystnych warunków środowiskowych tynki dyspersyjne mogą być na życzenie Klienta (usługa dodatkowa) doposażone w kolejną dawką aktywnych biocydów powłokowych. Tynki mineralne oraz krzemianowe (silikatowe) nie wymagają stosowania biocydów powłokowych ze względu naturalny zasadowy odczyn który ogranicza możliwość rozwoju glonów i grzybów.  

– Trwałość koloru – parametr mający wpływ na wygląd i estetykę wykonanej wyprawy tynkarskiej. Najwyższą odporność na promieniowanie UV i proces blaknięcia koloru wykazują tynki barwione pigmentami nieorganicznymi (pochodzenia mineralnego), dlatego warto zweryfikować jakimi pigmentami zostanie zabarwiony tynk oraz czy gwarancja producenta obejmuje także trwałość koloru;  

 Rodzaje tynków cienkowarstwowych ze względu na sposób aplikacji:

– do nakładania ręcznego za pomocą pacy

– do nakładania ręcznego za pomocą wałka

– do nakładania maszynowego przez natrysk

– do odbijania za pomocą matrycy silikonowej np. efekt deski odbijanej

 Wskazówka: Tynki nakładane przez natrysk są bardziej wyraźne i mają jednolitą strukturę.

Dostępne rodzaje faktur tynków stosowanych na zewnątrz:

– pełna zacierana (czyli popularny baranek)

– pełna natryskiwana (czyli ostry baranek)

– drapana (czyli tzw. kornik)

– mieszana (czyli kornik zacierany na okrągło)

– gładka (czyli tynk modelowany wcierany w tynk o fakturze pełnej)

– rolkowa (czyli nakładana wałkiem)

Najczęściej stosowane grubości ziarna tynków na zewnątrz:

– 1,5 mm

– 2,0 mm

– 2,5 mm

– 3,0 mm

Wskazówka: W przypadku tynków na zewnątrz im większa grubość ziarna tym lepsza ochrona przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi i bardziej wyraźna faktura. 

Efekty dekoracyjne możliwe do wykonaniu w tynku na zewnątrz:

– imitacja cegły

– imitacja kamienia

– imitacja deski – odbijanej

Supreme Poradnik